oktober 2015

 
 

 
Na zoveel ritjes moest het er toch een keer van komen. Pech onderweg, 40 km voor Parijs gaat acculampje branden en valt er van alles uit. Gelukkig staan we bij een benzine station en de gewaarschuwde dépannage is snel ter plaatse. Een defecte accu wordt vervangen, maar dan zijn we er nog niet. Er wordt een bijna defecte dynamo geconstateerd, verder rijden wordt afgeraden, de accu kan ontploffen.."Ne pas de rouler...explosion!!" 

Maar ja, garages gesloten in het weekend, dus na wat overleg besloten om toch maar te rijden en af en toe de accu, welke door de wegenwachter als potentiële bom werd gezien, te checken.
Zonder kernexplosies onder de motorkap zijn we goed aangekomen, deze werkweek staat de realisatie van opening 2 op het programma.

Eerste klus, het werkplatform.

Zou zomaar een trendy steigerhouten tuintafel kunnen zijn...
De eerste balk met stempels zit er in. In tegenstelling tot het gat welke wij in maart hebben gemaakt, is het dit keer een stuk lastiger om een goede locatie te vinden voor de tijdelijke draagbalken.
Na heel wat uurtjes ploeteren zitten de drie stalen binten er in en kan begonnen worden met het gat.
En door de muur heen!  Nog even en de latei kan geplaatst worden.
Deze dus, 150 cm lang en 150 kg zwaar. Het koste al moeite deze op het karretje te krijgen, hoe we deze op zijn plek moesten krijgen was nog even een raadsel.
Stukje detail van de muur. Er is veel rode klei als bindmiddel gebruikt. Na een dagje spelen met de stenen ben je zelf net zo rood als de klei.
Na ochtendje discussiëren zijn we eruit hoe we de latei op zijn plek gaan krijgen. En daar gaat ie dan!
Het op z'n plek manoeuvreren van de latei. 
Gelukt!
Het gat boven de latei weer dicht metselen.
Authentiek...ook wij gebruiken de lokale klei om de boel op te vullen.
De hele week mooi weer gehad, op één dag na...
Het gat is weer dicht. Naast de stenen latei nog twee eiken lateien geplaatst.
Het voorlopige eindresultaat. Het maken van de deuropening zijn we niet meer aan toe gekomen, het moeilijkste deel is in ieder geval gereed.
Nog even genieten van de laatste uurtjes in Cussac!